Voor de bloedafname gebruiken we een speciale vleugelnaald met een slangetje eraan. Deze naald zorgt ervoor dat u zo min mogelijk last heeft van de bloedafname. We nemen vanuit uw arm 8 buisjes bloed af, dit is in totaal 57 ml. Tijdens de afname stellen we u ook nog een aantal vragen. Ook worden er bij deze gelegenheid uitstrijkjes gemaakt van de neus en de keel. 

Tijdens dit onderzoek brengen wij de bovenbuik, inclusief de lever, in beeld door middel van echografie. Dit is een pijnloos onderzoek, waarbij gebruik wordt gemaakt van geluidsgolven. 

Tijdens het geheugenonderzoek worden vragen gesteld en u wordt gevraagd om een aantal kleine opdrachten uit te voeren. Met behulp van verschillende testen wordt onder andere concentratie, handvaardigheid en het verbaal geheugen onderzocht. 

Aan het eerste gedeelte van het oogonderzoek  wordt uw gezichtsscherpte gemeten, en vervolgens de oogdruk. Dit laatste gebeurt met behulp van een luchtpufje waarbij het oog niet wordt aangeraakt. Dit is vergelijkbaar met het meten van de oogdruk zoals dat meestal ook bij de opticien gebeurt.

Hierna worden met behulp van een camera, foto’s gemaakt van het hoornvlies en vervolgens wordt met een ander apparaat de lengte van het oog gemeten. Het eerste oogonderzoek wordt afgesloten met een screeningsonderzoek voor glaucoom, het gezichtsveldonderzoek. Hierbij plaatst u uw gezicht tegen een apparaat aan, en geeft u met een druk op de knop aan wanneer er een trilling in het beeld ontstaat.

Voordat u naar het volgende onderzoek gaat, krijgt u oogdruppels die de pupillen verwijden, waardoor we foto’s van de binnenkant van uw oog kunnen maken. Deze druppels kunnen ervoor zorgen dat u tijdelijk ook iets gevoeliger voor licht wordt en wazig kunt gaan zien. 

Tijdens het eerste deel wordt u gevraagd uw bovenlichaam te ontbloten. 

Daarna gaat u liggen op een onderzoeksbank voor een echo van het hart. Ook dit onderzoek maakt gebruik van geluidsgolven en is daardoor niet pijnlijk of schadelijk. Het hart wordt uitgebreid in beeld gebracht waarbij wij kijken naar de grootte van het hart, de werking van het hart en de werking van enkele hartkleppen. En we meten de omvang van de heup, taille en nek.

In het tweede deel wordt een hartfilmpje gemaakt en de bloeddruk gemeten.

In het tweede gedeelte oogonderzoek worden er foto's gemaakt van de binnenkant van beide ogen en van de oogzenuw. 

Middels een klein apparaatje in de vorm van een horloge is het mogelijk om uw bewegingen te registrereen en hiermee onderzoek te doen. Tijdens dit laatste deel van deze onderzoeksronde wordt u door een onderzoeksmedewerker geinformeerd over dit deelonderzoek en wordt u gevraagd of u hieraan wilt meewerken. 

Tijdens dit onderdeel wordt uw huid beoordeeld, op onder andere verschillende huidziekten, maar ook op tekenen van huidveroudering. Voor een goede beoordeling van de huid is het noodzakelijk dat u geen make-up of nagellak op heeft, geen crèmes of zalven gebruikt en ook geen sieraden draagt.

Wij vragen u om uw kleding uit te doen op uw ondergoed en sokken na. Uw huid wordt van hoofd tot aan voeten bekeken, eventueel met een vergrootglas (dermatoscoop).

Na de beoordeling van de huid wordt er gekeken naar spataderen in de benen. Dit wordt gedaan met een echo waarbij gekeken wordt in de lies, het bovenbeen, de knieholte en de kuit.

Als laatste wordt er nog een uitstrijk gemaakt van uw gezicht om ook hier te kijken naar het microbioom.

Bij dit onderdeel wordt uw gehoor getest door middel van tonen die u te horen krijgt via een koptelefoon. En er wordt een onderzoek gedaan naar de werking van het evenwichtsorgaan. 

Het longfunctieonderzoek bestaat uit twee onderdelen.

In het eerste deel worden uw longvolume en de snelheid waarmee u lucht kunt uitademen gemeten. Hiervoor krijgt u instructies van de onderzoeksmedewerker.

Het tweede gedeelte van het onderzoek kijkt naar de snelheid van zuurstoftransport in de longen naar het bloed. Hierbij vragen wij u een mengsel van gassen in te ademen, dit zijn gassen die ook in de gewone lucht voorkomen alleen in een andere samenstelling. Het inademen van dit mengsel is daarom ook niet schadelijk. 

Als laatste krijgt u nog een korte opdracht die de handvaardigheid test en daarmee de werking van het brein.

In dit onderdeel bekijken wij de lichaamssamenstelling en de mate van botontkalking door middel van een DEXA-scan. Voor dit onderzoek wordt een kleine hoeveelheid röntgenstraling gebruikt.

U wordt gevraagd uw zakken leeg te maken en eventuele broekriem af te doen, hierna neemt u plaats op de onderzoeksbank waarbij een apparaat over uw heen zal bewegen. Het onderzoek is pijnloos.

Na de DEXA-scan worden er meerdere röntgenfoto’s gemaakt van onder andere de handen, knieën, heupen en rug. Hiervoor wordt ook gebruik gemaakt van een kleine hoeveelheid röntgenstraling. 

Hierna neemt u plaats op een stoel waarbij uw been in een kleine CT-scan wordt gelegd, voor het beoordelen van de botsamenstelling van uw onderbeen. Ook hier wordt gebruik gemaakt van een kleine hoeveelheid röntgenstraling.

In dit onderzoek onderzoeken wij allereerst uw spierkracht. Hierbij wordt u gevraagd in een apparaat te knijpen dat uw handknijpkracht meet. Daarna wordt u gevraagd te springen op een elektronische mat die de kracht in uw benen kan meten.

Hierna kijken wij met een apparaatje op uw arm naar de veroudering van de huid en bloedvaten. Hierbij wordt gebruik gemaakt van pijnloze geluidsgolven. 

Als laatste meten wij uw pijngevoeligheid, dit doen wij op twee manieren. Allereerst krijgt u een bloeddrukband om uw been die langzaam oppompt. Zodra u pijn ervaart, drukt u op een knop waardoor de bloeddrukband direct leegloopt en het gevoel direct weg is. Hierna kijken wij naar een andere pijngevoeligheid, waarbij wij u vragen uw hand in een bak koud water te houden. Het water komt in beweging waardoor dit kouder aan gaat voelen dan het in werkelijkheid is. Zodra dit oncomfortabel voelt, haalt u uw hand uit de bak en stopt het onderzoek. 

In dit onderzoek worden er beelden gemaakt van de hersenen en bloedvaten in de hersenen.

Dit wordt gedaan door middel van een MRI (Magnetic Resonance Imaging), een grote magneet, daardoor hoeven wij geen röntgenstraling te gebruiken. Het onderzoek is veilig en pijnloos.

Tijdens het onderzoek  ligt u op een tafel die voor een gedeelte in het MRI apparaat schuift. Tijdens de opnames hoort u een kloppend geluid, u krijgt van ons oordoppen om het geluid zachter te maken. Het is belangrijk dat u zo stil mogelijk blijft liggen.

Wanneer de opnames worden gemaakt, bent u alleen in de onderzoeksruimte maar kunt u te allen tijden praten met de MRI-laboranten via een intercom en u kunt hen ook zien via

een spiegeltje. Ook krijgt u een belletje in uw hand, mocht er iets zijn dan kunt u hierop drukken en komt een laborant direct naar u toe. Het totale onderzoek duurt ongeveer 45 minuten.

Tijdens dit onderzoek loopt u over een mat die uw looppatroon bekijkt (staplengte, breedte en stabiliteit). Om dit zo goed mogelijk te kunnen beoordelen, wordt u gevraagd dit drie keer te doen.

In het tweede gedeelte van het onderzoek vragen wij u voetje voor voetje over een lijn te lopen, er loopt  altijd een onderzoeksmedewerker met u mee in het geval u onzeker loopt.

Als u gewoonlijk gebruik maakt van een hulpmiddel om te lopen (wandelstok, rollator of looprek), dan kunt u deze gewoon gebruikten op de mat. Wij vragen u geen schoenen met hoge hakken te dragen, omdat deze de loopmat kunnen beschadigen. Andere schoenen kunt u gewoon aanhouden tijdens het onderzoek.

Tijdens dit onderzoek kijken wij naar de werking van de zenuwen in armen en benen. Voor dit onderzoek vragen wij u om de sokken en schoenen uit te trekken. Daarnaast moet de broek opgestroopt worden tot op de knie, houdt hier rekening mee bij het kiezen van uw kleding. Voor een goede meting is het belangrijk om warme voeten te hebben en geen lotions te smeren op de benen en voeten. Het onderzoek bestaat uit een vragenlijst, het testen van de kracht, het testen van het gevoel en de reflexen en een kort zenuwgeleidingsonderzoek (EMG).

Dit laatste gebeurt door middel van het toedienen van kleine schokjes aan de huid op de enkel, waarbij wij meten hoe deze worden verwerkt door de zenuwen in de voet. De schokjes worden over het algemeen niet als pijnlijk ervaren.